Bolŝoj-teatro. Koncerto okaze de la remalfermiĝo de la ĉefa scenejo

Riapertura Bol’šoj from Il Corriere Musicale on Vimeo.

Ĝisdatigo de januaro de 2017: ĉar la originala video, bedaŭrinde, ne estas spektebla ekster Rusio, kiel anstataŭaĵon mi proponas trovitan en la reto anticipan vidigon de la malfermo. Programeroj estas prezentitaj en ĝi parte per komputila animacio, parte per arkivaj registraĵoj. Konsisto de la programo, kiel vi povas trovi, forte diferenciĝas de la fina varianto, tamen ĝi kapablas doni prezenti pri tiu.

1. 00:20. Pjotr Ĉajkovskij. Kantato “Al la 200-jara jubileo de Petro la Unua”.

2. 01:13. Prezentaĵo – historiaj fasadoj de Bolŝoj-teatro.

3. 02:05. Pjotr Ĉajkovskij. Valso el baleto “La dormanta belulino”. Baleta programero laŭ speciala enscenigo de A. Ratmanskij.

4. 02:52. Prezentaĵo – malfermo de Bolŝoj-teatro en 1856 (ĝi estis rekonstruita post incendio en 1853). “Serenado” de Pjotr Ĉajkovskij.

5. 03:34. Polonezo el opero “Ivan Susanin” fare de Miĥail Glinka.

6. 04:32. Baleto “Spartako” fare de Aram Haĉaturjan. Sceno “Via Appia”. Koregrafio fare de Jurij Grigoroviĉ.

7. 06:13. Historia kurteno de Bolŝoj-teatro laŭ temo “Minin kaj Poĵarskij enveturas la liberigitan Kremlon en 1612”. Ario de Igor el opero “Princo Igor”, kantata de Dmitrij Ĥvorostovskij.

8. 06:40. Baleto “Klaso-koncerto”. Finalo. Koregrafio fare de Boris Messerer.

9. 07:34. Fragmento el opero “Gefianĉiĝo en monaĥejo” fare de Sergej Prokofjev.

10. 07:57. Sekco de Bolŝoj-teatro laŭ projekto de Albert Cavos de 1856. Valso el baleto “Serena rojo” fare de Dmitrij Ŝostakoviĉ.

11. 08:25. Fragmento el baleto “Don Kiĥoto” fare de Ludwig Minkus.

12. 09:15. Historia kurteno de Bolŝoj-teatro “Apolono. Triumfo de la Muzoj”. Natalie Dessay. Ario de caridino Cignino el opero “Fabelo pri caro Saltano” fare de Nikolaj Rimskij-Korsakov.

13. 09:46. Eŭska danco el baleto “Flamo de Parizo” fare de Boris Asafjev. Koregrafio fare de A. Ratmanskij.

14. 10:40. Pjotr Ĉajkovskij. Fragmento el finalo de opero “Iolanta”.

15. 11:03. Historia kurteno de Bolŝoj-teatro “La perspektivo, videbla de sur la Paseraj montoj”. Ario de Herman el opero “La pika damo” de Pjotr Ĉajkovskij, kantata de Plácido Domingo.

16. 11:34. Fragmento el opero “Princo Igor” fare de Aleksandr Borodin.

17. 12:25. Fragmento el baleto “La ora epoko” fare de Dmitrij Ŝostakoviĉ.

18. 13:50. Parado de skizoj fare de dekoraciistoj de Bolŝoj-teatro. “Vaslo de floroj” el baleto “La nuksrompilo” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

19. 14:34. Fragmento el baleto “La cigna lago” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

20. 15:52. Prezentaĵo – “Sceno ĉe la ofica perono” (meze de la 20-a jarcento adorantoj atendis tie por renkonti siajn idolojn). Ario el opero “Eŭgeno Onegin” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

21. 16:31. Historia kurteno de Bolŝoj-teatro, teksita en 1954. Ario de Johana el opero “La Pucelo de Orleano” fare de Pjotr Ĉajkovskij, kantata de Violeta Urmana.

22. 16:58. Danco de teatraj servistinoj. Muziko fare de Ludwig Minkus. Koregrafio fare de A. Ratmanskij.

23. 17:17. Solena eliro de la artistoj de Bolŝoj-teatro. “Solena kronada marŝo” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

La 28-n de oktobro 2011 post la sesjara rekonstruo ree malfermiĝis la ĉefa scenejo de Bolŝoj-teatro. Ĉi tiun eventon oni festis per solena koncerto, kiun mi proponas hodiaŭ al via atento kiel donacon okaze de la venonta jaro 2014.

Fama kvadrigo de Apolono sur la fasado de Bolŝoj-teatro.

1. 02:50. Koruso “Gloru!” el opero “Ivan Susanin” fare de Miĥail Glinka. La opero, rakontanta pri eventoj el la tempo de la Granda Malordo, premieris en 1836 sub titolo “Vivo por la caro”. En 1939 aperis nova redakcio de la opero, en kiu konforme al la ideologiaj postuloj de la epoko, oni anstataŭs monarkisman patriotismon per patriotismo civila, ŝanĝinte la titolon laŭ la nomo de la ĉefa rolulo. En la postsovetia tempo oni surscenigas ambaŭ versiojn. Koruso “Gloru!” sonas en la finaĵo, laŭdante heroecon de la popolo, liberiginta sian landon de invadantoj. Ĝi estas konsiderata klasika specimeno de patriotisma muziko.

2. 06.50. Prezentaĵo – historiaj fasadoj de Bolŝoj-teatro. Oni montras, kiel ŝanĝigis aspekto de la teatro ekde ĝia fondiĝo en la jaro 1776 ĝis hodiaŭ. Interese, ke ĉe 8:15 oni montras, kiel la konstruaĵo estis kamuflita dum la Dua mondmilito por eviti aviadan bombadon. Tio videblas ankaŭ sur la historia fotaĵo.

3. 09.00. Valso el baleto “Cindrulino” fare de Sergej Prokofjev. Fontano sur la scenejo estas kopio de tiu, kiu staras sur la placo antaŭ la teatro.

4. 15:20. Violeta Urmana (Litovio). Ario de Johana el opero “La Pucelo de Orleano” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

5. 22:50. Polonezo el opero “Ivan Susanin” fare de Miĥail Glinka.

6. 27:20. Ivan Vasiljev kaj baletaj artistoj. Sceno el baleto “Spartako” fare de Aram Haĉaturjan. Oni povas ankaŭ spekti filman version de la klasika surscenigo fare de Jurij Grigoroviĉ kun grandaj artistoj Vladimir Vasiljev kiel Spartako kaj Maris Liepa kiel roma militestro Marko Kraso.

7. 34:45. Dmitrij Ĥvorostovskij. Ario de Jeleckij el opero “La pika damo” fare de Pjotr Ĉajkovskij. La opero estas verkita laŭ la klasika novelo fare de Aleksandr Puŝkin, legebla en moderna Esperanta traduko de Aleksander Korĵenkov. Nomon Jeleckij, tamen, vi ne renkontos en la originalo, ĉar la libreto de la opero, verktita de komponista frato Modest Ĉajkovskij, serioze prilaboris la historion kaj enkondukis novajn rolulojn, unu inter kiuj estas princo Jeleckij. 

8. 41:35. Aleksandr Volĉkov, Aleksandr Vorobjov, Natalja Osipova, Anna Rebeckaja, Denis Savin kaj baletaj artistoj. Eŭska danco el baleto “Flamo de Parizo” fare de Boris Asafjev.

9. 46:35. Natalie Dessay (Francio). Romanco “Ne kantu, belulino, ĉe mi...” fare de Sergej Raĥmaninov.

10. 51:45. “Kipĉakaj dancoj” el opero “Princo Igor” fare de Aleksandr Borodin. La opero estas kreita laŭ poemo "Parolo pri la militiro Igora" de la 12-a jarcento, kiu en Rusio okupas lokon de nacia eposo, same kiel "Kanto de Roland" en Francio aŭ "La Kanto de la Nibelungoj" en Germanio. Oni povas legi ĝin en moderna traduko fare de Sergio Pokrovskij.

11. 57:20. Nina Kapcova, Pavel Dmitriĉenko kaj baletaj artistoj. Tango el baleto “La ora epoko” fare de Dmitrij Ŝostakoviĉ.

12. 1:02:30. Prezentaĵo – Bolŝoj-teatro interne (la 19-a jarcento). Fone sonas prologo “Promenade” el piana ciklo “Bildoj el ekspozicio” fare de Modest Musorgskij.

13. 1:05:00. Svetlana Zaĥarova, Andrej Uvarov kaj baletaj artistinoj. Adaĝo el baleto “La cigna lago” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

14. 1:13:55. Prezentaĵo – La kronado de imperiestro Aleksandro la Dua en la jaro 1856. La teatra konstruaĵo estis rekonstruita post incendio, kiu okazis en 1853 kaj malfermiĝis en sia moderna aspekto okaze de la kronado.

15. 1:16:00. Anna Aglatova, Jelena Zelenskaja, Svetlana Ŝilova, Ekaterina Ŝĉerbaĉenko. Kanta trio “Naturo kaj amo” fare de Pjotr Ĉajkovskij. Sur la fono aperas skizoj por dekoracioj de spektaĵoj en Bolŝoj-teatro, okazintaj en diversaj jaroj.

16. 1:22:10. Prezentaĵo – “La 15-a perono, la 1950-aj jaroj”. Per ĉi tiu perono artistoj lasas la teatran konstruaĵon kaj ĉi tie ilin atendis adorantoj. En la 1950-aj jaroj ĉefaj kaj konkurantaj inter si estis adorantoj de famaj tenoruloj Sergej Lemeŝev kaj Ivan Kozlovskij. Dokumenta video pri ili kun subtekstoj en la angla troveblas ĉi tie.

17. 1:25:25. Andrej Grigorjev, Irina Dolĵenko, Maksim Paster, Boris Rudak, Lolitta Semenina, korusaj artistoj. Finaĵo de opero “Gefianĉiĝo en monaĥejo” fare de Sergej Prokofjev.

18. 1:31:10. Marija Aleksandrova, Vladislav Lantratov kaj baletaj artistoj. Fragmento el baleto “Don Kiĥoto” fare de Ludwig Minkus. Aŭstria komponisto Ludwig Minkus multe da tempo laboris en Rusio, kaj lia baleto “Don Kiĥoto” premieris ĝuste en Bolŝoj-teatro.

19. 1:35:05. Angela Gheorghiu (Romanio). Ariozo de Liza el opero “La pika damo” fare de Pjotr Ĉajkovskij.

20. 1:41:30. Prezentaĵo – “Malantaŭ la fermita kurteno”.

21. 1:44:25. Danco de la teatraj servistinoj. Muziko fare de Ludwig Minkus.

22. 1:46:30. Eminentaj artistoj, ligitaj kun Bolŝoj-teatro, rakontas pri sia sperto kaj rilato al ĝi.

23. 1:51:45. Prezentado de la teatra trupo. “Solena kronada marŝo” fare de Pjotr Ĉajkovskij. La marŝo estis verkita por la solenaĵoj en Moskvo okaze de la kronado de imperiestro Aleksandro la Tria en 1883.

Koro de besto

Originala titolo: Сердце зверя

Produktado: studio «Pilot» 

Jaro: 2006

Aŭtoro de la scenaro kaj reĝisoro: Андрей Соколов (Andréj Sokólov).

Artaj direktoroj: Андрей Соколов (Andréj Sokólov), Михаил Желудков (Miĥaíl Ĵelúdkov).

Animaciistoj: Юлия Некипелова (Júlija Nekipélova), Екатерина Бойкова (Jekaterína Bójkova), Алексей Федорович (Alekséj Fedoróviĉ), Я. Дронина (Ja. Drónina), Рим Шарафутдинов (Rim Ŝarafutdínov), С. Кирякин (S. Kirjákin), Светлана Зимина (Svetlána Ziminá), Михаил Рыкунов (Miĥaíl Rjikunóv), Павел Барков (Pável Barkóv), Арсений Храмов (Arsénij Ĥrámov), Елена Голянкова (Jeléna Goljánkova), Алексей Зайцев (Alekséj Zájcev), Наталья Акашкина (Natálja Akáŝkina). 

Produktoro: Ирина Капличная (Irína Kaplíĉnaja).

Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).

Komponisto kaj sonreĝisoro: Лев Землинский (Lev Zemlínskij).

Aktoroj: Валерий Шалавин (Valérij Ŝalávin), Анна Артамонова (Anna Artamónova), Сережа Сергеев (Serĉjo Sergéjev), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv).

Informo laŭ Aminator.ru

Finante ĉi tiun prezentaĵon de serio “La monto da gemoj”, mi proponas al via atento vere ŝikan specimenon el ĝi. En filmo “Koro de besto” laŭ fabeloj de nanaoj oni sukcesis rakonti aventuran historion kun minimumaj vortoj, aldoninte spritan parodion al la modernaj aziaj batalartaj filmoj, kiel “Kaŭranta Tigro kaj Kaŝiĝanta Drako”, en kiuj oni kuras laŭ muroj kaj flugas tra aero...

Ĵiĥarka

Originala titolo: Жихарка
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2006
Aŭtoroj de la scenaro: Елена Ужинова (Jeléna Uĵinova), Олег Ужинов (Olég Uĵinov).
Reĝisoro: Олег Ужинов (Olég Uĵinov).
Arta direktoro:  Елена Ужинова (Jeléna Uĵinova).
Desegnisto: Полина Новикова (Polína Nóvikova).
Animaciistoj: Наталья Новик (Natálja Nóvik), Павел Барков (Pável Barkóv), Константин Арефьев (Konstantín Aréfjev), А. Гончаров (A. Gonĉaróv), Сергей Ромашкин (Sergéj Romáŝkin), Татьяна Хороших (Tatjána Ĥoróŝiĥ), Майя Хиггинс (Mája Híggins), Евгений Дудин (Jevgénij Dúdin), Р. Свечникова (R. Svéĉnikova), А. Скачков (A. Skaĉkóv), Леон Эстрин (León Estrin), Андрей Кузнецов (Andréj Kuznecóv), Александр Бубнов (Aleksándr Bubnóv), Оксим Тен (Oksim Ten).
Produktoro: Ирина Капличная (Irína Kaplíĉnaja).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Sonreĝisoroj: С. Алмаев (S. Almájev), Елена Николаева (Jeléna Nikolájeva).
Aktoroj: (Olég Uĵinov), Ольга Гусилетова (Olga Gusilétova), Анатолий Лобоцкий (Anatólij Lóbockij), Михаил Березовой (Miĥaíl Berjózovoj), Екатерина Кудрявцева (Jekaterína Kudrjávceva).

Informo laŭ Aminator.ru

La plej populara filmo en tuta serio “La monto da gemoj”! Urala fabelo pri vigla knabineto kaj misfortuna vuplino, kiu ŝtelis ŝin, tamen manĝi ne sukcesis, jam dum multaj jaroj igas rideksplodojn de spektantoj. 

Interesaj faktoj

Urbo Arkaim, pri kiu oni parolas en la prologo, estas antikva fortikaĵo, kiu ekzistis sur la limo inter la 3-a kaj la 2-a jarmilo antaŭ Komuna Erao. En la rakonto pri atingoj de ĝiaj loĝantoj estas, verŝajne, ero da arta troigo, tamen ne tiom granda, kiel tio povas aspekti. Arkaim apartenas al Sintaŝta kulturo, kiu aspektas neatendite alta por la stepa zono de tiu epoko. Laŭ lasta scienca informo, domigo de ĉevalo okazis en apuda regiono, ie inter norda Kazaĥstano, suda Uralo kaj Baŝkirio. Kaj batalaj ĉaroj, laŭ arkeologia datumo, vere komencis disvastiĝi el ĉi tiu regiono ĝuste en tiu tempo. Koncerne fandadon de kupro eblas noti, ke laŭ plej vaste apogata hipotezo la Sintaŝta kulturo aperis rezulte de migradoj el okcidento, el la regiono ĉirkaŭ Nigra maro kaj Kaŭkazo, kiu estis unu el lokoj de apero de la metalurgio.

Nomon “Ĵiĥarka” eblas traduki kiel “viglulino”.

Kantoj, kiujn kantas la pasero dum veturi al bazaro, estas registraĵoj de aŭtentikaj folkloraj kantistoj el Vologoda provinco.

Pri korvo

Originala titolo: Про ворона
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoroj de la scenaro: Михаил Алдашин (Miĥaíl Aldáŝin), Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).
Reĝisoro: Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).
Artaj direktoroj: Михаил Алдашин (Miĥaíl Aldáŝin), Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).
Animaciisto: Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).
Sonreĝisoro: Л. Драгилев (L. Drágilev).
Aktoroj: Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), А. Ярославцев (A. Jaroslávcev), Алексей Алексеев (Alekséj Alekséjev).

Informo laŭ Aminator.ru

Ĉi-foje ni el la eŭropa parto de Rusio veturas al ĝia plej ekstrema orienta rando, kie loĝas eskimoj. Jen du historioj, en kiuj figuras korvo – ĉefa rolulo de la indiĝena folkloro.

Pri stultulo Ivan

Originala titolo: Про Ивана-дурака
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoro de la scenaro: Михаил Алдашин (Miĥaíl Aldáŝin).
Reĝisoroj: Михаил Алдашин (Miĥaíl Aldáŝin), Олег Ужинов (Olég Uĵinov).
Artaj direktoroj: Михаил Алдашин (Miĥaíl Aldáŝin), Андрей Кузнецов (Andréj Kuznecóv).
Desegnistoj: Мария Заикина (Maríja Zaíkina), Юлия Балашова (Júlija Baláŝova).
Animaciistoj: Павел Барков (Pável Barkóv), Евгений Дудин (Jevgénij Dúdin), Леон Эстрин (León Estrin), Дмитрий Андреев (Dmítrij Andréjev), Алексей Науменков (Alekséj Naúmenkov).
Komputila prilaborado: Алексей Науменков (Alekséj Naúmenkov).
Specialaj efektoj: Евгений Дудин (Jevgénij Dúdin).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponistoj: Ирина Брокерт-Аристова (Irina Brókert-Arístova), Юрий Прялкин (Júrij Prjálkin).
Sonreĝisoro: Вадим Круглов (Vadím Kruglóv).
Aktoroj: Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), Ольга Шорохова (Olga Ŝóroĥova), Эдуард Назаров (Eduárd Nazárov), Александр Филиппенко (Aleksándr Filippénko).

Informo laŭ Aminator.ru

Rusa fabelo en formo de gaja anekdoto pri stultulo Ivan – kion li faras, ĉio bizaras. Kaprinon li merĉandis al abio, gardis pordon, portante ĝin sur la dorso, kalkulis kornikojn – sen finfine edziĝis la caran filinon...

Interesaj faktoj

La animaciaĵo estas farita en stilo de luboko – populara speco de amasa legaĵo, kiu ekzistis ekde la 16-a ĝis la komenco de la 20-a jarcento. Oni printis per ligna kliŝo konturajn bildojn sur paperaj folioj kaj farbis ilin mane. Folio povis enhavi unu bildon kun subskribo aŭ kelk bildojn, kiuj montris historion kiel bildstrio. Kutimaj ĝenroj de luboko estis religia, folklora, historia, humura. Interese, ke en la moderna rusa lingvo vorto “luboko” havas malrektajn signifojn – “io false bonorda, idilia” aŭ “kiĉa imitaĵo de folklora arto, tradicio”.

Urso kaj kaprino amuziĝas. Luboko de la 18-a jarcento.

La ĉefa muzika temo de la filmo estas kanto “Turnas sin, svingas sin la blua glob'”. Ĝi estas konata ekde la 19-a jarcento, sed en la moderna epoko oni memoras ĝin dank' al klasika filmo “La juneco de Maksim” (1934), kie ĝin kantas la ĉefa rolulo.

Saĝa filino

Originala titolo: Умная дочка
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoro de la scenaro, reĝisoro kaj arta direktoro: Елена Чернова (Jeléna Ĉernóva).
Animaciistoj: Мария Никулина (Maríja Nikúlina), Михаил Рыкунов (Miĥaíl Rjikunóv), Марина Антонова (Marína Antónova), Елена Голянкова (Jeléna Goljánkova).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto kaj sonreĝisoro: Александр Гусев (Aleksándr Gúsev).
Aktoroj: Никита Лизунов (Nikíta Lizunóv), Александр Пожаров (Aleksándr Poĵárov), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), Александр Воеводин (Aleksándr Vojevódin).

Informo laŭ Aminator.ru

 Rusa fabelo el regiono de urbo Voroneĵ pri knabino, kiu malgraŭ frua aĝo ne nur helpadis sian patron en mastrumado, sed ankaŭ sukcesis instrui la caron mem kaj restarigi justecon.

Kiel bienulo estis ĉevalo

Originala titolo: Как пан конем был
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoroj de la scenaro: Александр Татарский (Aleksándr Tatárskij), Георгий Заколодяжный (Geórgij Zakolodjáĵnij).
Reĝisoroj: Александр Татарский (Aleksándr Tatárskij), Валентин Телегин (Valentín Telégin).
Arta direktoro: Валентин Телегин (Valentín Telégin).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Лев Землинский (Lev Zemlínskij).
Sonreĝisoro: Владислав Тарасов (Vladisláv Tarásov).
Aktoroj: Алексей Баталов (Alekséj Batálov), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), Юлия Рутберг (Júlija Rútberg), Александр Пожаров (Aleksándr Poĵárov), Сергей Баталов (Sergéj Batálov), Валерий Чигляев (Valérij Ĉiglájev).

Informo laŭ Aminator.ru

Belorusa fabelo kun internacie konata enhavo: por instrui malbonulon oni turnas lin en animalon por ke tiu sur propra haŭto ekkonu, kiajn malfacilaĵojn oni povas sperti en la vivo...

Interesaj faktoj

Montrita en la animaciaĵo metodo de friponado dum vendo de ĉevalo estas priskribita en romano “Novagro plugita” fare de Miĥail Ŝoloĥov.

Interpreto de sonĝoj

Originala titolo: Толкование сновидений
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoroj de la scenaro: Александр Татарский (Aleksándr Tatárskij), Георгий Заколодяжный (Geórgij Zakolodjáĵnij).
Reĝisoroj: Александр Татарский (Aleksándr Tatárskij), Валентин Телегин (Valentín Telégin).
Arta direktoro: Валентин Телегин (Valentín Telégin).
Animaciistoj: Я. Дронина (Ja. Drónina), Валерий Козлов (Valérij Kozlóv), В. Поспелов (V. Pospélov), Алексей Казаков (Alekséj Kazakóv), Татьяна Кочетова (Tatjána Kóĉetova).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Лев Землинский (Lev Zemlínskij).
Sonreĝisoro: Владислав Тарасов (Vladisláv Tarásov).
Aktoroj: Валерий Чигляев (Valérij Ĉiglájev), Алексей Баталов (Alekséj Batálov).

Informo laŭ Aminator.ru

Ankoraŭ unu juvelo el “La monto da gemoj” – orienta fabelo el Tatario, memoriganta faman ciklon “Mil kaj unu noktoj”.

Orfa vulpino

Originala titolo: Лиса-сирота
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoroj de la scenaro: Александр Татарский (Aleksándr Tatárskij), Георгий Заколодяжный (Geórgij Zakolodjáĵnij).
Reĝisoro: Сергей Гордеев (Sergéj Gordéev).
Arta direktoro: Елена Косарева (Jeléna Kósareva).
Animaciistoj: В. Пойлов (V. Pójlov), Е. Сумилова (Je. Sumílova), С. Огурцов (S. Ogurcóv), А. Попов (A. Popóv), Д. Сухомлин (D. Suĥomlín).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Итико Читашвили (Itikó Ĉitaŝvíli).
Sonreĝisoro: Е. Железкова (Je. Ĵelezkóva).
Aktoroj: Валерий Чигляев (Valérij Ĉiglájev), Владимир Шульга (Vladímir Ŝulgá), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), Сергей Баталов (Sergéj Batálov), Станислав Стрелков (Stanisláv Strelkóv), Алексей Баталов (Alekséj Batálov).

Informo laŭ Aminator.ru

Hodiaŭa fabelo en la ciklo devenas el Baŝkirio. Kvankam ĉefa rolulo en ĝi denove estas vulpino, ĉi-foje ŝi ne montriĝis tiom sukcesa, kiel kutime...

Interesaj faktoj

La animaciaĵo enhavas aludojn al konataj verkoj de sovetiaj animacio kaj kino. Frazo en la prologo “Verŝajne, tie loĝas la plej ĝustaj abeloj” aludas animacian filmon “Winnie-La-Pu” (1969) fare de Fjodor Ĥitruk, kiun aŭtoro de la projekto Aleksandr Tatarskij opiniis sia majstro. En ĉi tiu filmo Winnie leviĝas per baloneto al abelujo, kiu situas sur arbo, por preni mielon. Tamen kiam abeloj ekatakas lin, li krias al staranta sube Porketo: “Mi ĉion komprenis! Tio estas malĝustaj abeloj! Tute malĝustaj! Kaj ili, verŝajne, produktas malĝustan mielon!”

Rusia poŝtmarko kun Winnie-La-Pu kaj Porketo el la filmo de Fjodor Ĥitruk

Repliko de la urso “Mi estas fremdulo inter kunuloj” aludas konatan aventuran filmon “Kunulo inter fremduloj, fremdulo inter kunuloj” (1974). Ĝia ĉefa rolulo, perdinta memoron kaj suspektata pri krimo, kiun li ne faris, devas pruvi sian senkulpecon kaj trovi verajn krimulojn.

Nomoj de melidoj, kiujn elpensis la vuplino, originale estas en la baŝkira lingvo. Por la Esperanta versio ili estis prenitaj el la traduko de la fabelo de fratoj Grimm kun simila enhavo.

Avara muelistedzino

Originala titolo: Жадная мельничиха
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoro de la scenaro: Георгий Заколодяжный (Geórgij Zakolodjáĵnij).
Reĝisoro: Милана Федосеева (Milána Fedoséjeva).
Arta direktoro: Игорь Медник (Igor Médnik).
Animaciistoj: Алексей Науменков (Alekséj Naúmenkov), Павел Барков (Pável Barkóv), Леон Эстрин (León Estrin), Евгений Дудин (Jevgénij Dúdin), Дмитрий Андреев (Dmítrij Andréjev).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Лев Землинский (Lev Zemlínskij).
Sonreĝisoro: Владислав Тарасов (Vladisláv Tarásov).
Aktoroj: Милана Федосеева (Milána Fedoséjeva), Алексей Баталов (Alekséj Batálov), Эдуард Назаров (Eduárd Nazárov), Лев Дуров (Lev Dúrov).

Informo laŭ Aminator.ru

Nova filmo el “La monto da gemoj” invitas nin al la okcidenta najbaro de Rusio – Ukrainio. Unu tagon en paca vilaĝo ekas eventoj, memorigantaj verkojn de Stephen King. Ne estas mirinde, ke Nikolaj Gogol trovis en la ukraina folkloro nemalmulte da fontoj por siaj hororaĵoj.

Interesaj faktoj

Ĉe 1:16, kiam oni parolas pri Nigra maro, videblas ŝipo kun skribaĵo “KROK”. Tio estas aludo al internacia animacia festivalo KROK, kiun oni okazigas sur ŝipoj, navigantaj laŭ riveroj de Rusio kaj Ukrainio kaj ankaŭ sur Nigra maro.

Kato kaj vulpino

Originala titolo: Кот и лиса
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoro de la scenaro kaj reĝisoro: Константин Бронзит (Konstantín Bronzít).
Artaj direktoroj: Константин Бронзит (Konstantín Bronzít), Дарина Шмидт (Darína Ŝmídt).
Animaciistoj: О. Кажанова (O. Kaĵánova), Дарина Шмидт (Darína Ŝmídt), Г. Водопай (G. Vodopáj).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponistoj: Владимир Голоунин (Vladímir Goloúnin), Валентин Васенков (Valentín Vásenkov).
Aktoroj: Олег Куликович (Olég Kulikóviĉ), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv).

Informo laŭ Animator.ru

Ankoraŭ unu historio pri tio, kiel spriteco kaj ruzo venkas forton, ĉi-foje el Vologda provinco. Ĉi tiu ĝia versio aspektas iom pli kutime, ĉar ruzecon demonstras tradicia folklora rolulo por tio – vulpino. Ĝi ankaŭ similas la senmortan kreitaĵon de Nikolaj Gogol.

Interesaj faktoj

En la prologo, kiam la parolanto komencas rakonti pri Vologda, lia voĉo ekposedas karakteran prononcon de tiu loko. En la literatura rusa lingvo sono “o”, se ĝi ne estas sub akcento, malfortiĝas kaj estiĝas simila al sono “a”, sed en la nordaj dialektoj, areo de kiuj inkludas ankaŭ Vologdan, “o” ĉiam sonas klare.

Pri ŝafo kaj kapro

Originala titolo: Про барана и козла
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoroj de la scenaro: Наталья Березовая (Natálja Berjózovaja), Елена Комарова (Jeléna Komaróva).
Reĝisoro:  Наталья Березовая, (Natálja Berjózovaja).
Artaj direktoroj: Елена Комарова (Jeléna Komaróva), Ирина Литманович (Irína Litmanóviĉ).
Animaciistoj: С. Кирякин (S. Kirjákin), Я. Дронина (Ja. Drónina), Екатерина Захарченко (Jekaterína Zaĥárĉenko), Андрей Соколов (Andréj Sokólov), Татьяна Подгорская (Tatjána Podgórskaja), Константин Бирюков (Konstantín Birjukóv).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponistoj: М. Самойлов (M. Samójlov), Александр Пинегин (Aleksándr Pinégin).
Sonreĝisoro: А. Самохин (A. Samóĥin).
Aktoroj: Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv), Виктор Сухоруков (Víktor Suĥorukov), Сергей Гармаш (Sergéj Garmáŝ), Эдуард Назаров (Eduárd Nazárov), Александр Половцев (Aleksándr Polóvcev), Сергей Степанченко (Sergéj Stepánĉenko).

Informo laŭ Aminator.ru.

Dua prezentata filmo el serio “La monto da gemoj” rakontas fabelon el Karelio pri ŝafo kaj kapro, kiuj eskapis de sia mastro por eviti buĉadon, sed anstataŭ trafis aron da malsategaj lupoj. Kaj kvankam oni kutime ne opinias kapron lerta besto, li nececis demonstri miraklojn de lerteco por savi sin kaj la amikon.

Interesaj faktoj

Inter 5:14 kaj 5:22 aŭdeblas birda krio, kiu poste ripetiĝas multfoje. Ĉi tiu krio sonis en granda kvanto da sovetiaj filmoj, kiam oni bezonis montri noktajn sonojn de la viva naturo, sendepende ĉu temis pri la naturo de la nordaj latitudoj, aŭ la tropika. Verŝajne, ĉi tiu registraĵo estis en sonoteko de  iu granda studio, probable, “Mosfilm” kaj oni uzis ĝin tiel abunde, ke ĝi estiĝis kliŝeo simila al Vilhelma krio. Ne estas klare, tamen, ĉu la aŭtoroj de la animaciaĵo uzis ĝin speciale, kiel ironian aludon por fakuloj.

Pigrulo Ŝejdulla

Originala titolo: Шейдулла-лентяй
Produktado: studio «Pilot»
Jaro: 2004
Aŭtoro de la scenaro: Рим Шарафутдинов (Rim Ŝarafutdínov).
Reĝisoroj: Рим Шарафутдинов (Rim Ŝarafutdínov), Сергей Гордеев (Sergéj Gordéev)
Arta direktoro: Валентин Телегин (Valentín Telégin).
Animaciistoj: Алексей Казаков (Alekséj Kazakóv), С. Огурцов (S. Ogurcóv), А. Езеррская (A. Jezzérskaja), Марина Карпова (Marína Kárpova), В. Пойлов (V. Pójlov).
Direktoro: Игорь Гелашвили (Igor Gelaŝvíli).
Komponisto: Итико Читашвили (Itikó Ĉitaŝvíli).
Sonreĝisoro: Е. Железкова (Je. Ĵelezkóva).
Aktoroj: Валерий Чигляев (Valérij Ĉiglájev), Сергей Баталов (Sergéj Batálov), Александр Леньков (Aleksándr Lenjkóv).

Informo laŭ Aminator.ru

Jen mia donaco okaze de la venonta Novjaro – tuta monto da gemoj! Ĝuste tiel nomiĝas animacia serio, lanĉita en 2004 laŭ iniciato de eminenta reĝisoro Aleksandr Tatarskij. Enkadre de ĉi tiu projekto ĉefaj fortoj de la moderna rusia animacio unuiĝis por krei filmojn laŭ fabeloj de diversaj popoloj, loĝantaj en Rusio. Ĝia celo estas eduki ekde frua aĝo komprenon de etna kaj kultura diverseco en nia lando, forigi grundon por ksenofobio kaj malamo. Al la nuna momento en la projekto jam estas pli, ol kvindek animaciaĵoj, kaj oni esperas atingi limon je cent. El la aperintaj filmoj dekdu estos prezentitaj en projekto “Aŭdvide” decembre. 

Ĉiu filmo komenciĝas de prologo, farita en tekniko de platfigura moldopasta animacio, kiu estas inventaĵo de Aleksandr Tatarskij, uzita en multaj liaj filmoj. Prologo kurte prezentas Rusion, kaj ĝian regionon, el kiu devenas prezentata en la filmo fabelo; jam sole ĝi estas brila kaj ravinda spektaĵo. Ne malpli allogaj estas la filmoj mem – kreitaj kun spriteco kaj humuro, ili interesas por infana same kiel por adolta aŭditorio.

Do, post vojaĝi perfabele tra la mondo, ni volaĝos samtiel tra la plej granda ĝia lando. Nia unua vizitpunkto estas Dagestano, kie en unu montara vilaĝo iam loĝis viro nomata Ŝejdulla. Kaj li estis tiom pigra, ke neniuj vortoj povas tion priskribi...

Gruaj plumoj

Originala titolo: Журавлиные перья
Produktado: studio «Sojuzmultfilm»
Jaro: 1977
Aŭtoro de la scenaro kaj reĝisoro: Идея Гаранина (Idéja Garánina).
Artaj direktoroj: Нина Виноградова (Nína Vinográdova), Елена Ливанова (Jeléna Livánova).
Animaciistoj: Татьяна Фадеева (Tatjána Fadéeva), Вячеслав Шилобреев (Vjaĉesláv Ŝilobréev), Лидия Маятникова (Lídija Májatnikova).
Kameraisto: Александр Виханский (Aleksándr Viĥánskij).
Direktoro: Л. Варенцова (L. Varencóva).
Komponisto: Алексей Рыбников (Alekséj Ríbnikov).
Sonreĝisoro: Борис Фильчиков (Borís Fílĉikov).
Redaktoro: Раиса Фричинская (Raísa Friĉínskaja).
Pupoj kaj dekoracioj: Нина Андреева (Nína Adnréjeva), Олег Масаинов (Olég Masáinov), Марина Чеснокова (Marína Ĉesnokóva), Н. Корнева (N. Kórneva), Елена Качкова (Jeléna Kaĉkóva), Владимир Алисов (Vladímir Alísov), Владимир Аббакумов (Vladímir Abbakúmov).
Muntisto: Надежда Трещёва (Nadéĵda Treŝĉjóva).

Informo laŭ Aminator.ru

Tria filmo laŭ japanaj fabeloj, kiu finas ĉi tiun vojaĝon. Dueto de reĝisorino Ideja Garanina kaj komponisto Aleksej Ribnikov, kreinta unu jaron poste animaciaĵon “Kompatinda Liza”, rakontas tristan historion pri sorĉa estaĵo, allogita de homa bonkoreco – sed poste fuĝinta de homaj avideco kaj malfidindeco...

Akairo

Originala titolo: Акаиро
Produktado: Krea unuiĝo “Ekran”.
Jaro: 1980
Aŭtoro de la scenaro: Ирина Баранова (Irína Baránova).
Reĝisoro: Аида Зябликова (Aída Zjábikova).
Arta direktoro: Геннадий Смолянов (Gennádij Smoljánov).
Animaciistoj: Владимир Кадухин (Vladímir Kadúĥin), Валерий Шуленин (Valérij Ŝulénin).
Kameraisto: Леонард Кольвинковский (Leonárd Kolvinkóvskij).
Kameraisto: Михаил Меерович (Miĥaíl Mejeróviĉ).
Sonreĝisoro: Виталий Азаровский (Vitálij Azaróvskij).
Redaktoro: Валерия Коновалова (Valérija Konoválova).
Aktoroj: Ольга Гобзева, Георгий Бурков (Olga Góbzeva, Geórgij Burkóv).
Muntisto: Татьяна Моргунова (Tatjána Morgunóva).

Informo laŭ Animator.ru

Jen alia animaciaĵo laŭ japanaj fabeloj, kiu, male al la antaŭa, strebas reprezenti artan estetikon de ĉi tiu lando. Estus tre interese legi opiniojn pri ĝi fare de spektantoj el Japanio.

Ununura filo de riĉa kaj nobela homo senespere malsanis, kaj sola rimedo, kiu povis kuraci lin, montriĝis simlpa ludilo – papera hundeto. Tamen ĉi tiu okazintaĵo ne nur resanigis lin, sed ankaŭ por ĉiam ŝanĝis lian vivon... 

Simio de insulo Sarugaŝimo

Originala titolo: Обезьяна с острова Саругасима
Produktado: studio «Sojuzmultfilm»
Jaro: 1970
Aŭtoro de la scenaro: Лев Рудницкий (Lev Rudníckij).
Reĝisoro: Михаил Ботов (Miĥaíl Bótov).
Arta direktoro: Владимир Тарасов (Vladímir Tarásov).
Desegnistoj: Дмитрий Антипов (Dmítrij Antípov), Ирина Троянова (Irína Trojánova).
Animaciistoj: Олег Комаров (Olég Komaróv), Владимир Пекарь (Vladímir Pékarj), Николай Климов (Nikoláj Klímov), Игорь Подгорский (Igor Podgórskij), Михаил Першин (Miĥaíl Pérŝin), Валерий Угаров (Valérij Ugárov), Борис Бутаков (Borís Butakóv).
Kameraisto: Михаил Друян (Miĥaíl Druján).
Direktoro: Федор Иванов (Fjódor Ivanóv).
Komponisto: Евгений Крылатов (Jevgénij Krilátov).
Sonreĝisoro: Владимир Кутузов (Vladímir Kutúzov).
Redaktoro: Аркадий Снесарев (Arkádij Snésarev).
Aktoroj: Анатолий Папанов (Anatólij Papánov), Т. Дмитриева (T. Dmítrijeva), Василий Ливанов (Vasílij Livánov).
Muntisto: Татьяна Сазонова (Tatjána Sazónova).

Informo laŭ Animator.ru

En lasta parto de nia vojaĝo ni revenas la Orienton – Japanion. Tamen la enhavo de la prezentata hodiaŭ fabelo estas fakte internacia. En folkloro de plej diversaj popoloj oni rakontas, kiel sprito kaj kamaradeco helpas al la malfortaj venki la fortajn. Unu tagon la granda drako, mastro de maroj kaj oceanoj, bonvolis ekmalsani. Kaj ununura kuracilo, kiel estiĝis konate, estis hepato de simio, loĝanta sur insulo, sur alta arbo...

Interesaj faktoj

La testudon voĉludis Vasilij Livanov, kies alia verko jam estis prezentita en la projekto, kaj la drakon voĉludis alia granda aktoro, Anatolij Papanov.

Ĉe 0:56 oni citas faman bildon "La ondego ĉe Kanagaŭa" fare de Katsushika Hokusai.

Kverkfaligulo

Originala titolo: Валидуб
Produktado: studio «Sojuzmultfilm»
Jaro: 1952
Aŭtoro de la scenaro: Л. Веприцкая (L. Vepríckaja).
Reĝisoro: Дмитрий Бабиченко (Dmítrij Babiĉénko).
Arta direktoro: Александр Трусов (Aleksándr Trúsov).
Desegnistoj: В. Валерианова (V. Valeriánova), В. Роджеро (V. Roĝéro), Ирина Светлица (Irína Svetlíca), И. Кеша (I. Kéŝa).
Animaciistoj: Валентин Лалаянц (Valentín Lalajánc), Борис Бутаков (Borís Butakóv), Виктор Лихачев (Víktor Liĥaĉóv), Геннадий Филиппов (Gennádij Filíppov), Федор Хитрук (Fjódor Ĥitrúk), Владимир Арбеков (Vladímir Arbékov), Роман Давыдов (Román Davídov), К. Никифоров (K. Nikíforov), Владимир Данилевич (Vladímir Daniléviĉ), Михаил Ботов (Miĥaíl Bótov), Борис Меерович (Borís Mejeróviĉ), Надежда Привалова (Nadéĵda Priválova).
Kameraisto: Николай Воинов (Nikoláj Vóinov).
Sonreĝisoroj: Николай Прилуцкий (Nikoláj Prilúckij), В. Смирнов (V. Smirnóv).
Aktoroj: Борис Андреев (Boris Adnréjev), Григорий Шпигель (Grigórij Ŝpígel), Ирина Гошева (Irína Góŝeva), В. Трояновский (V. Trojánovskij).

Informo laŭ Animator.ru

Daŭrigante la eŭropan parton de nia per-animacia vojaĝo, ni vizitos Ĉeĥion. Fabelo “Kverkfaligulo” rakontas pri junulo Janek, kiu estis mirinde forta, sed bezonis multon lerni por ke uzi sian forton kun saĝeco...

Malbela anasido

Originala titolo: Гадкий утенок
Produktado: studio «Sojuzmultfilm»
Jaro: 1956
Aŭtoro de la scenaro: Григорий Березко (Grigórij Berjózko).
Reĝisoro: Владимир Дегтярев (Vladímir Degtjarjóv).
Artaj direktoroj: Б. Петин (B. Pétin), В. Игнатов (V. Ignátov).
Desegnistoj: Е. Танненберг (Je. Tánnenberg), Ирина Троянова (Irína Trojánova), Дмитрий Антипов (Dmítrij Antípov), И. Прокофьева (I. Prokófjeva).
Animaciistoj: Виктор Лихачев (Víktor Liĥaĉóv), Николай Федоров (Nikoláj Fjódorov), Елизавета Комова (Jelizavéta Kómova), Игорь Подгорский (Igor Podgórskij), Мстислав Купрач (Mstisláv Kupráĉ), С. Степанов (S. Stepánov), Вадим Долгих (Vadím Dólgiĥ).
Kameraisto: Николай Воинов (Nikoláj Vóinov).
Komponisto: Эдуард Колмановский (Eduárd Kolmanóvskij).
Sonreĝisoro: Георгий Мартынюк (Geórgij Martinjúk).

Informo laŭ Animator.ru 

La subtekstoj estas agrable disponigitaj fare de samideanino Skirlet.

Koncerne la fabelojn de Hans Christian Andersen Rusio dividas la sorton de aliaj landoj: oni admiras kaj relegadas ilin en ĉiu aĝo. Ne estas mirinde, ke dum lasta jarcentduono aperis multenombraj animaciaj versioj de iliaj verkoj, unu el kiuj estas prezentata hodiaŭ “Malbela anasido”. La kortuŝa historio pri la eta birdo estis unua animaciaĵo laŭ Andersen, kreita en Sovetunio, kaj jam en la sekvanta jaro 1957 premieris meljoŝtona “La neĝa reĝino”, kiu ekhavis mondan konatecon. 

Ĉi tiu filmo estas brila specimeno de la “Disney-a” animacia stilo, kiun la sovetia animacio asimilis en la 1930-aj jaroj kaj kiu atingis sian plejan divolviĝon ĉe la kreitaĵoj de studio “Sojuzmultfilm” en la dua duono de la 1950-aj jaroj. Tamen jam komence de la 60-aj jaroj oni rapide rezignis ĝin favore al pli libera traktado kun stilo.

En 2010 reĝisoro Garri Bardin, kiu jam preskaŭ 40 jarojn ne ĉesas admiradi spektantojn per siaj spritaj kaj inventemaj filmoj en diversaj stiloj kaj teknikoj de animacio (parenteze, multaj el ili spekteblas sen traduko kaj tial rekomendindas al internacia aŭditorio – “Ŝosea fabelo” (1981), “Konflikto” (1983), “Break!” (1985), “Elturniĝoj” (1987)) prezentis sian unuan plendaŭran filmon “Malbela anasido”. En lia interpretado la klasika historio sonas aktuala mesaĝo pri problemoj  de ksenofobio kaj maltoleremo en la socio. La birdejo, kie loĝas la anasido, ekposedis klarajn trajtojn de la Bestofarmo el la samnoma novelo de George Orwell. La filmo malsukcesis ĉe la spektantoj kaj ricevis kontraŭdirajn replikojn de kritikistoj, tamen ĝi eksterdube estas unu el plej atentindaj verkoj de la rusia animacio dum lastaj jaroj. 

Antaŭfilmo de "Malbela anasido" de Garri Bardin