Tragediisto nevola

Hodiaŭ estas prezentata fragmento el spektaklo “Daĉaj pasioj” laŭ la verkoj de Anton Ĉeĥov, dediĉitaj al temo de daĉa vivo. Ĉi tiu spektaklo aperis rezulte de kunlaborado de Donecka ŝtata akademia muzika kaj drama teatro kun televida kanalo Vintaĵ TV, kaj rolojn en ĝi ludas program-kondukantoj de la kanalo.

Kio povas esti pli agrable dum somero, ol loĝi daĉe, fore de bruego kaj tumulto de granda urbo? Montriĝas, tamen, ke ankaŭ ĉi tiu pastorala vivo havas siajn malhelajn flankojn, pri kiuj Ĉeĥov avertas nin en sia komedieto, laŭ kiu estas farita ĉi tiu enscenigo, kaj kiuj kapablas venigi homon, kiu havos malfeliĉon trafi sub ilian influon, al stato tute mizera...

Daĉo en kurorto Sestroreck apud Sankt-Peterburgo. Foto de la komenco de la 20-a jarcento.

Vorto “daĉo” apartenas al tiuj rusaj vortoj, kiuj eniris aliajn lingvojn. Tio ne estas hazarde, ĉar daĉo signifas tute specialan vivstilon, eblas diri, apartan mondeton. Unuflanke, daĉo estas malgrandskala imito de nobela bieno, kiu ebligis al mezklasaj loĝantoj de rusiaj urboj fine la 19-a jarcento aliĝi vivon, pri kiu oni povis legi en la klasika rusa literaturo. Aliflanke, ĝi estas ligilo inter vilaĝa kaj urba vivoj, kiu poste, dum tiel oftaj en la rusia historio de la 20-a jarcento malfacilaj tempoj, serioze helpis en vivtenado; ĝis nun en plimulto da daĉoj oni plantas legomojn por familia konsumado.

Ŝerceto

Hodiaŭ prezentiĝas unu enscenigo plu de Anton Ĉeĥov fare de junaj geaktoroj – ĉi-foje el teatro “Debut” de ruslingva mezlernejo en urbo Rigo. Rakonto “Ŝerceto”, kiun ili elektis, jam ne enhavas humuron – tio estas pura liriko, admirinda skizo de homaj sentoj, kiajn la klasika rusa literaturo kapablas prezenti tiel brile. Kaj ornamas ĝin tradicia rusa distrado – vintra veturado de sur montetoj.

Litografaĵo “Butersemajno en Sankt-Peterburgo” (1885) laŭ desegnaĵo de G. Broling aspektas ilustraĵo al la rakonto de Ĉeĥov.

“Veturado de sur montetoj”. Desegnaĵo de britia ilustristo Frederic de Haenen el libro "Promenoj laŭ Moskvo" (1912).

Dramo

Ankoraŭ unu sceneja versio de Ĉeĥov fare de studio “Gnom” – adaptaĵo de lia rakonto “Dramo”. Ankaŭ ĝi estas verko humura, tamen ĉi-foje humuro estas pli malmola, jam bufojaĵa. Verŝajne, tiu ĉi temo estis speciale proksima al Ĉeĥov, kiu, certe, konis de interne la tutan “kuirejon” de verkista metio kaj bone sciis, ke, kiam komencanta aŭtoro petas taksi sian kreitaĵon, tio povas rezulti vere pezan elprovon. Kaj kvankan la finaĵo ne aspektas ridinda, la aŭditorio ja ne povas deteni sin de gajeco...